Selecteer een pagina

Wat is zelfafwijzing?

Zelfafwijzing is het tegenovergestelde van zelfliefde. Je denkt regelmatig negatief over jezelf. Nou doen we dat allemaal wel eens, maar vrouwen die een negatief zelfbeeld hebben en zichzelf afwijzen, zijn deze gedachten echt gaan geloven, en gaan eronder gebukt.

Wat is de oorzaak van zelfafwijzing?

Zelfafwijzing is vaak het gevolg van vroegkinderlijk trauma. Elke keer dat jouw kinderlijke behoeften niet zijn vervuld of wanneer er geen afstemming was met jouw behoeften, heb jij met je kinderbrein een conclusie over JEZELF getrokken en dit in je geheugen opgeslagen, samen met een bepaalde gevoelsherinnering.

Trauma klinkt misschien wat zwaar, en kent natuurlijk vele gradaties. Het wil niet zeggen dat je helemaal geen aandacht en/of liefde van je ouders hebt ontvangen, zij deden hun best met de mogelijkheden die zij hadden en afhankelijk van het contact dat zij met zichzelf hadden. Zelfafwijzing komt dus ook voor bij kinderen die in de basis wel een fijne jeugd hebben gehad.

Angst voor afwijzing

Het is eigenlijk angst, de angst om liefde te verliezen in een periode dat je als kind kwetsbaar was. Het is een overlevingsstrategie met een positieve intentie.

Je hebt als kind de conclusie getrokken dat je bepaald gedrag wel/niet moest laten zien, omdat dat in die situatie veiliger voor je was/voelde. Dat gedrag was in die situatie als kind goed, maar nu, als volwassen vrouw, dient het je niet meer en kun je er flink last van hebben om het leven te leven dat je zo graag wilt.

Alles wat je in het heden meemaakt, kan dit oude gevoel triggeren en ervoor zorgen dat je je in het nu op een manier gedraagt die niet meer voor je werkt.

Gevolg van zelfafwijzing

Het gevolg van deze overtuigingen is geweest dat je een bepaalde rol bent gaan spelen. 

Je bent bijvoorbeeld heel hard je best gaan doen om alles goed te doen. Perfectionisme houdt je in haar greep, want je moet steeds (vooral aan jezelf) bewijzen dat je goed genoeg bent. 

Of je bent juist gaan pleasen, je aanpassen aan de wensen en meningen van anderen zodat ze je aardig zouden vinden en liefde zouden geven. Zolang de ander goed over jou denkt en complimentjes geeft, voel jij je goed genoeg. 

Je durft geen grenzen te stellen of nee te zeggen, want de ander zou je dan misschien kunnen afwijzen en dat bevestigt in jou dan weer die negatieve overtuiging over jezelf.

Je bent snel geïrriteerd, vat alles persoonlijk op of schiet in de verdediging als reactie op je angst om afgewezen te worden.

Het kan ook zijn dat je opgaat in spiritualiteit, heel hard je best doet om heel spiritueel te doen; ‘alles is liefde’. Daarmee is er geen ruimte voor je echte gevoelens (want gevoelens zijn er, en KUNNEN niet altijd alleen maar positief zijn)

Of je blaast jezelf op. Wilt graag uitblinken. ‘Kijk eens wat ik kan…’

Je hebt last van die innerlijke criticus, die stemmetjes die je telkens aansporen om jezelf weg te cijferen of de ander te redden, aardiger, beter, leuker te zijn. Die stemmetjes die altijd kritiek op je hebben dat je het niet goed genoeg doet of niet goed genoeg BENT.

Resultaat

Het telkens spelen van deze rollen kost je enorm veel kracht en energie, ook al gaat het voor een groot deel onbewust. Je kunt niet JEZELF zijn.

Je wordt moe, ervaart stress en overspanning en het kan uiteindelijk uitdraaien op een burn-out of een depressie. 

Het kan ook zijn dat je, om maar niet te hoeven voelen, je gevoelens gaat onderdrukken met een verslaving aan bijvoorbeeld roken, drinken, kopen, eten, gokken of oeverloos scrollen op je telefoon.

Als je lang genoeg niet ‘luistert’ naar de signalen van je lichaam, kunnen er lichamelijke klachten ontstaan, zoals maag-en darmklachten, rugpijn, hoofdpijn, ontstekingen, allergieën.

Hoe kom je eraf?

De eerste stap is altijd bewustwording. Wat denk je en wat voel je nou eigenlijk op zo’n moment dat je getriggerd wordt? Als je perfectionisme zich laat zien, of je pleasegedrag, je faalangst, of wanneer je uit je slof schiet, of wanneer die innerlijke criticus begint met haar monoloog 😉

Geef jezelf eens niet op je kop, maar ga op een rustig moment erna eens zitten (als je het fijn vindt met pen en papier) en schrijf op of bedenk:

  • welke GEDACHTE je had vlak daarvoor? Wat gebeurde er. Kun je een trigger ontdekken?
  • Vraag jezelf dan af wat je VOELDE. 
  • WAAR voelde je dat in je lichaam?
  • En als dat gevoel kon praten, wat zou het dan zeggen?
  • Wat heb je nu eigenlijk NODIG?
  • Wat is een heel klein stapje dat je zou kunnen nemen om jezelf dat te geven wat je nodig hebt?

Ja, ik meld me aan voor de InspiraTEA op zaterdag 23 oktober

Vul hieronder je naam en emailadres in en ik stuur je alle nodige informatie toe voor een inspirerende en lekkere middag!

Dank je voor je aanmelding. Je ontvangt de bevestiging in je mailbox