Ik heb mijn vader aan de telefoon als ik weer thuis ben na de opleiding en ben al een kwartier enthousiast aan het vertellen over hoe rustig van binnen en relaxed, en zelfverzekerd en ‘mezelf’ ik me voel. Tijdens de opleiding hebben we op elkaar mogen werken met de methodiek en allerlei belemmerende overtuigingen en negatieve stemmetjes opgeruimd (Ik had een aardig lijstje 😉 ).
‘Ik ga vrouwen helpen die altijd maar in kringetjes draaien, aan zichzelf twijfelen, zichzelf niet goed genoeg voelen, niet zelfverzekerd zijn en die last hebben van negatieve stemmetjes in hun hoofd. Van die stemmetjes die telkens commentaar leveren dat ze niet goed zijn zoals ze zijn, dat ze meer of beter zouden moeten doen, dat ze vast en zeker zo door de mand gaan vallen, dat soort dingen. En met dit proces kan ik ze echt begeleiden om die stemmetjes te veranderen, om te zorgen dat ze zich wél goed genoeg, rustig, zelfverzekerd, niet meer constant gestresst hoeven voelen. En dat ze nu eindelijk in actie gaan komen, het gaan doen!’.’
‘Nou ja, daar hebben wij allemaal niet zoveel verstand van’, zegt mijn 80-jarige vader. ‘ Maar als jij zegt dat je je echt rustiger en ontspannener voelt, écht minder stress hebt, dan snap ik wel dat mensen daar graag van af willen. Ik zou er heel wat voor over hebben gehad in die tijd, om me niet steeds zo gestresst te voelen.’
Bedankt lieve pap, dat is het precies! 💝
Wat zou het wel niet opleveren, voor jezelf, maar ook voor je man, kinderen, de mensen om je heen, als je je niet meer steeds gestresst, onzeker, schuldig, minderwaardig of bang zou voelen?
